Ana Sayfa YAŞAM Sinema salonlarının sessiz kahramanı

Sinema salonlarının sessiz kahramanı

Makinistliğe Batı Sineması’nda başlayan Vedat Şahin, geçtiğimiz haftalarda sinemaseverlere veda eden Başkent’in en köklü ve eski sinemalarından Kızılırmak Sineması’nda mesleğine veda etti. 

Çocukluk tutkusu olan mesleğini 40 yıl devam ettiren ve Kızılırmak’ın yeni yerine taşınmak üzere kapanmasıyla birlikte makinistliği bırakmaya karar veren 67 yaşındaki Şahin, mesleki serüvenini anlattı. 

Makinistliği memuriyetten emekli oluncaya kadar yarı zamanlı, emekli olduktan sonra da tam zamanlı sürdürdüğünü belirten Şahin, çocukluğundan beri perde arkasının daha çok ilgisini çektiğini dile getirdi. 

Şahin, “Ben sinema makinesini merak ediyordum. Nasıl film oynanıyor, nasıl takılıyor, nasıl başlıyor, nasıl geçiyor gibi. 12 yaşındayken Cebeci’de oturuyordum, açık hava sineması vardı. Oradaki makiniste, ‘makineyi çok merak ediyorum, nasıl bir şey, ben de çalışmak istiyorum’ değimde, bana, ‘sen daha küçüksün, seni sinemaya alayım meşrubat sat, film oynayınca gelir bakarsın’ diye cevap verdi. Sonra ben de açık hava sinemasında meşrubat satmaya başladım. Film oynayınca makine dairesine çıkardım. Öyle bakardım merakımdan” diye konuştu. 

“Her sinemada değişik makine vardı, hepsini gördüm” 

Askere gittikten sonra makinistliğe ara verdiğini ama tutkusunun devam ettiğini, askerden döndüğünde de bir yıl sinemada staj yaptığını aktaran Şahin, “Staj sürecinde piyasayla tanıştım. Makinistler Derneği toplantıları olurdu, oraya giderdik. Daha 22 yaşındaydım, en küçükleri bendim o dönemde. Fırsat buldukça yanlarına gittim. Her sinemada değişik makine vardı, hepsini gördüm” ifadelerini kullandı. 

Batı Sineması’nda 15 sene çalıştıktan sonra 2002’de Kızılırmak Sineması’nda çalışmaya başladığını söyleyen Şahin, “2002-2004 yıllarında akşamları çalıştım. 2005’te kamudaki işimden emekli olduktan sonra 7 sene Atakule’de görev yaptım. Sonra orası yıkılmak zorunda kalınca tekrar Kızılırmak Sineması’na geldim ama gündüz çalışmak şartıyla. 2011 yılından beri de burada çalışıyordum” dedi. 

“Seyircilerimizle aile gibi olmuştuk” 

Şahin, sinemanın hayatında büyük bir yeri olduğunu vurgulayarak, “Sinema benim için bir hayat, sinema öyle bir şey ki çok sosyalleşebilecek bir yer. Ben burada 12 senedir çalışıyorum, son 4-5 senedir devamlı gelen müşterilerimiz vardı. Biz seyircilerimizle aile gibi olmuştuk” şeklinde konuştu. 

Sinemada salonun dolu olduğu seanslarda çok heyecanlandığını, bazen makine dairesini merak eden izleyicilere burayı gösterdiğini anlatan Vedat Şahin, “Sinema makinistliği sinemada öğrenilir, okulu yoktur. Zaten tanıştığım bütün makinist abilerim merakla bu işe başlamışlar. Makinistliğin okulu sinemadır” değerlendirmesinde bulundu. 

“Dijitalde her şeyi cihaz yapıyor” 

Eski makinelerin kullanımının dijitale göre daha zor olduğuna işaret eden Şahin, şöyle devam etti: 

“35’lik makinede filmler kısım kısım gelir, kutudan çıkarıp filme bakarız. Eğer sinemaskopsa film geniştir, değilse dardır. Biz ona göre objektifi de değiştirirdik. Dijitalde hard diskte geliyor film. Biz filmi cihaza yükleriz, oynar vaziyete getiririm sadece. Biz 35’likte makineye yol verdiğimizde camdan bakardık. Objektif kayması gibi durumlar olurdu, ben düzeltirdim. Dijitalde her şeyi cihaz yapıyor. Ama bana sorarsanız ben 35’lik makineleri tercih ederim.” 

35 milimetrelik film makinelerinin kullanıldığı dönemde, film oynadığı sürece teknik sebepler olabilir, diye makineyi bırakmadıklarını söyleyen Şahin, dijitalde böyle bir durum yaşanmadığını aktardı. 

“Kovid-19 salgınında sinemayı çok özlüyordum” 

Şahin, Kovid-19 salgınında sinemaların kapandığı dönemde, haftada bir kez makineleri temizlemek için sinemaya geldiğini belirterek, şunları kaydetti: 

“Haftada bir kez çalışır vaziyete getirmemiz gerekiyordu, yoksa cihazlar kitlenirdi. Bir buçuk sene, haftada bir kere geliyordum. Ama geldiğim zaman çabuk akşam olmasın istiyordum çünkü özlüyordum. Zaman zaman 35’likte de oynatıyordum, kendi kendimi tatmin ediyordum. Sonra karar verildi, sinema açılacak dendi. Seyirci de bizi özledi. Bizim belirli müşterilerimiz vardı. Açılır açılmaz gelmeye başladılar ve pandemiden sonra ilgi daha da çoğaldı.” 

Mesleğinin sonuna geldiğini söyleyen Vedat Şahin, “Herhangi bir sinemada çalışacağımı sanmıyorum, artık dinleneceğim. Ben yine sinemayı takip edeceğim, giderim film izlerim. Sinemadan hiçbir zaman kopmam ama artık hayatıma seyirci olarak devam etmek isterim” dedi. 

Kaynak: sozcu.com.tr