Güney Sibirya’da yer alan Tuva Cumhuriyeti’ndeki bir kurganın (büyük mezar tümülüsü) kazısında, bir kadının kalıntıları ile ağızlarında pirinç ağızlık bulunan 18 at ve hayvan figürleriyle süslenmiş at binme ekipmanları ortaya çıkarıldı.
Bu buluntular, M.Ö. 9. yüzyılın sonlarına, yani Tunç Çağı ile Demir Çağı arasındaki geçiş dönemine tarihleniyor. Araştırmaya göre, bu, İskit gömme geleneklerine ait bilinen en eski örneklerden biri olabilir.
İSKİT KÜLTÜRÜ VE KURBAN GELENEKLERİ
İskitler’in, bu kurganın bulunduğu yerden binlerce mil batıda yaşadığı biliniyor. Herhangi bir yazılı kayıt bırakmayan İskitler, atları eğitip binmeleri, hayvan sanatı yaratmaları ve ritüel kurbanlar yapmalarıyla tanınıyorlar. Antik Yunan tarihçisi Herodot, İskitler hakkında yazmış ve onların 5. yüzyılda kraliyet mensupları için hizmetçileri ve atları kurban ettiğini detaylıca anlatmıştı.
Herodot’un anlatımlarına göre, kurban edilen atlar ve insanlar, mezar tümülüsünün etrafında desteklenerek dik bir şekilde konumlandırılırdı.
İSKİT KÜLTÜRÜNÜN KÖKENLERİ GİZEMİNİ KORUYOR
Bu kurgan, Sibirya’nın “Krallar Vadisi” olarak bilinen bir bölgede yer alıyor ve bu, İskit kültürüne ait en doğudaki önemli keşiflerden biri olarak öne çıkıyor. Bu keşif, göçebe İskitlerin Moğolistan’daki erken dönem at kültürü ile bağlantılarını ve bu kültürel geleneklerin benimsenmesini gösteriyor.
Araştırmanın baş yazarı ve İsviçre’deki Bern Üniversitesi’nde arkeolog olan Gino Caspari, Live Science’a verdiği demeçte, “Benzersiz bir kültürel fenomenin en eski kanıtlarından bazılarını ortaya çıkarmak bir ayrıcalık ve çocukluk hayalinin gerçekleşmesi” dedi.
Kaynak: sozcu.com.tr
